می‌گویند: «چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است.»
پس چرا یاد دریای کاسپین تنها در یک روز تقویم روشن می‌شود؟
دریایی که هر روز نفس می‌کشد، هر لحظه زندگی می‌بخشد، سزاوار فراموشی نیست.
دریا روز نمی‌شناسد، همیشه زنده و جاری است.
بیاییم نه فقط در تاریخ، که در دل و رفتارمان او را به یاد بیاوریم.
در زندگی روزمره، کنار عبادات و تفریحات، بخشی از دل و ذهن خود را به حفظ و پاسداری از نعمت‌های خدا اختصاص دهیم؛
به آب، به زمین، به درختان، به دریا…
شکرگزار باشیم، نه مانند وقتی که بیمار شدیم و فهمیدیم هیچ چیز مهم‌تر از سلامتی نیست.
کدام یک از ما در روزهای عادی، به این موضوعات فکر می‌کنیم؟
روز جهانی موزه و میراث فرهنگی،
روز جهانی بیابان‌زدایی،
روز زمین پاک،
روز درخت‌کاری،
روز ایمنی در برابر زلزله و کاهش اثرات طبیعی…
این روزها همه تلنگری هستند، نشانه‌ای که به ما یادآوری می‌کنند:
هر روز می‌توانیم پاسدار زندگی و طبیعت باشیم، نه فقط در یک تاریخ خاص.
و این صدای من نیست، پنجه کاسپین است؛ که هر بار در قلبمان فرو می‌رود تا بیدارمان کند…
زندگی ما مثل دریاست؛
یه روز آرام و یه روز طوفانی می‌گذرد و گاهی متوجه نمی‌شوی کی به ساحل رسیدی.
هنگام جزر و مد زندگی نترس. طوفان‌ها را در آغوش بگیر و آرامش‌ها را لمس کن.
مسیرت را با قلبی آگاه و نگاهی جسورانه شنا کن. 🌱♾️
برچسب‌ها: کاسپین_زخم_باز , موج_بیداری , صدای_دریا , کاسپین_را_فراموش_نکن
